Wieder zu Hause
Door: FP
Blijf op de hoogte en volg Jacq&FP
26 Maart 2015 | Filipijnen, Quezon City
Na de prijzige overnachting in de Bamboo Lodge dachten we dat het ook wel een beetje minder kon. Hotel Vigan ís een beetje minder. Laat dat beetje maar weg, eigenlijk. Maar goed: als je een kamer boekt met z'n tweeën voor 595 peso (ca. 12 euro) moet je verder natuurlijk je klep houden.
Laten we positief beginnen: we kregen er schone lakens, er was een ventilator en we konden onze mobiel opladen. Als minpunten zou je kunnen noemen:
- de deur wilde niet op slot
- matrassen met het comfort van een container oud papier
- kussens van massief recyclemateriaal
- een ventilator met het geluid van een cementmolen
- temperatuur variërend van 25'C (als de ventilator zo vriendelijk was om jouw kant op te blazen) tot 40'C (de rest van de tijd).
Toch nog niet zo'n gek idee van Henry om de nacht in de auto door te brengen. Dat laatste vraagt nauurlijk om enige toelichting.
Bij het boeken van onze auto mét chauffeur hebben we bij herhaling gevraagd wat er allemaal bij de prijs was inbegrepen. Onder andere alle kosten voor de chauffeur waren daarbij, jawel. Vanaf dag 1 kwam Henry echter met een geheel eigen interpretatie. Hij werd slecht betaald, hij had geen geld meer voor de lunch, of wij de parkeerkosten konden betalen, ach-ja-hij-lustte-ook-wel-een-colaatje, 'ik moet alles voorschieten voor Rentacar' en zo kunnen we nog wel even doorgaan. Alhoewel ik er vanaf diezelfde dag 1 de smoor in had, durf ik te stellen dat we genereus zijn geweest. Maar nu hij begon te piepen dat Hotel Vigan te dúúr was ondanks onze sponsoring van 100 pesootjes, was ik in staat om ...... Ik heb me ingehouden. Maar ik vind wel: ieder mens heeft recht op zijn eigen problemen. Hasta la vista.
Vanochtend bleek dus dat hij inderdaad in de auto heeft geslapen, wat gezien de kwaliteit van het etablissement helemaal geen verkeerde keuze was.
Jacq. en ik hadden gisteren tijdens het eten al bedacht, dat we de donderdagnacht gewoon weer naar het OMF Guesthouse in Quezon City wilden. Dat voelt inmiddels al en beetje als 'thuis'. Zo snel gaat dat. Bijkomend voordeel is dat onze brave Hendrik thuis bij moeders de vrouw onder de wol kan kruipen. Of ze daar ook blij mee is, zal wel nooit onthuld worden.
Vandaag tijdens de terugrit hebben we natuurlijk weer vrede met hem gesloten. Ach, het is een aardige man. Zou iets meer peper in z'n reet mogen hebben. Uiteindelijk zijn we natuurlijk blij met deze prachtige week en heeft Henry ons zonder ongelukken door het chaotische verkeer geleid. Als blijk van onze eeuwige dank hadden we een paar kadootjes voor hem meegenomen uit Nederland. Iets voor hemzelf en iets voor de rest van de familie. Daar was 'ie toch blij mee. Maar eh..... hadden we misschien nog 200 peso om de auto te wassen? Je zou hem toch, die onverbeterlijke sjacheraar.
Als tegenprestatie haalt hij morgen bij Manila Rentacar de schoenen op, die daar inmiddels zijn gearriveerd. Joehoe!! Dat is dus wel een pak van mijn hart.
Rest ons vandaag nog slechts een kleinigheid. Met PAL (Philippine Air Lines) vliegen we morgen naar Joanne & Arjen in Davao. Op hun verzoek loop ik me al de hele week een bult te sjouwen aan een koffer vol met bergspullen (behalve die schoenen dan.....). Om die koffer in Davao te krijgen, moeten we nog wel even extra bagage boeken. Om totaal onbegrijpeloze redenen kan dat bij PAL alleen by telephone. Ik weet niet of je wel eens Engels hebt gesproken met een Filippijn, maar ik dus wel. Lig nu nog bij te komen. Werkelijk iedere zin begint met "wewkoom et Fiwipien Elwaains", dus na een keer of 6 verstond ik dat. Voordat ik kon aangeven dat ik extra bagage wilde meenemen, moest ik een keer of twaalf "No thank you" zeggen tegen Gold Membership, upgrade naar Business class, al of niet gebruik van Priority Points en ga zo maar door. Uiteindelijk hebben we dus vijf keer moeten terugbellen, vanwege "sowwie wie kennot hewp joe sur, biecos of sissum doun". Kan mij het schelen dat jullie systeem het niet doet, régel het gewoon man!
Zojuist vond ik in mijn mailbox een bevestiging dat we extra hebben betaald om tot 30 kg bagage mee te nemen. Als die schoenen inmiddels droog zijn, moet dat nét genoeg zijn.....
Laten we positief beginnen: we kregen er schone lakens, er was een ventilator en we konden onze mobiel opladen. Als minpunten zou je kunnen noemen:
- de deur wilde niet op slot
- matrassen met het comfort van een container oud papier
- kussens van massief recyclemateriaal
- een ventilator met het geluid van een cementmolen
- temperatuur variërend van 25'C (als de ventilator zo vriendelijk was om jouw kant op te blazen) tot 40'C (de rest van de tijd).
Toch nog niet zo'n gek idee van Henry om de nacht in de auto door te brengen. Dat laatste vraagt nauurlijk om enige toelichting.
Bij het boeken van onze auto mét chauffeur hebben we bij herhaling gevraagd wat er allemaal bij de prijs was inbegrepen. Onder andere alle kosten voor de chauffeur waren daarbij, jawel. Vanaf dag 1 kwam Henry echter met een geheel eigen interpretatie. Hij werd slecht betaald, hij had geen geld meer voor de lunch, of wij de parkeerkosten konden betalen, ach-ja-hij-lustte-ook-wel-een-colaatje, 'ik moet alles voorschieten voor Rentacar' en zo kunnen we nog wel even doorgaan. Alhoewel ik er vanaf diezelfde dag 1 de smoor in had, durf ik te stellen dat we genereus zijn geweest. Maar nu hij begon te piepen dat Hotel Vigan te dúúr was ondanks onze sponsoring van 100 pesootjes, was ik in staat om ...... Ik heb me ingehouden. Maar ik vind wel: ieder mens heeft recht op zijn eigen problemen. Hasta la vista.
Vanochtend bleek dus dat hij inderdaad in de auto heeft geslapen, wat gezien de kwaliteit van het etablissement helemaal geen verkeerde keuze was.
Jacq. en ik hadden gisteren tijdens het eten al bedacht, dat we de donderdagnacht gewoon weer naar het OMF Guesthouse in Quezon City wilden. Dat voelt inmiddels al en beetje als 'thuis'. Zo snel gaat dat. Bijkomend voordeel is dat onze brave Hendrik thuis bij moeders de vrouw onder de wol kan kruipen. Of ze daar ook blij mee is, zal wel nooit onthuld worden.
Vandaag tijdens de terugrit hebben we natuurlijk weer vrede met hem gesloten. Ach, het is een aardige man. Zou iets meer peper in z'n reet mogen hebben. Uiteindelijk zijn we natuurlijk blij met deze prachtige week en heeft Henry ons zonder ongelukken door het chaotische verkeer geleid. Als blijk van onze eeuwige dank hadden we een paar kadootjes voor hem meegenomen uit Nederland. Iets voor hemzelf en iets voor de rest van de familie. Daar was 'ie toch blij mee. Maar eh..... hadden we misschien nog 200 peso om de auto te wassen? Je zou hem toch, die onverbeterlijke sjacheraar.
Als tegenprestatie haalt hij morgen bij Manila Rentacar de schoenen op, die daar inmiddels zijn gearriveerd. Joehoe!! Dat is dus wel een pak van mijn hart.
Rest ons vandaag nog slechts een kleinigheid. Met PAL (Philippine Air Lines) vliegen we morgen naar Joanne & Arjen in Davao. Op hun verzoek loop ik me al de hele week een bult te sjouwen aan een koffer vol met bergspullen (behalve die schoenen dan.....). Om die koffer in Davao te krijgen, moeten we nog wel even extra bagage boeken. Om totaal onbegrijpeloze redenen kan dat bij PAL alleen by telephone. Ik weet niet of je wel eens Engels hebt gesproken met een Filippijn, maar ik dus wel. Lig nu nog bij te komen. Werkelijk iedere zin begint met "wewkoom et Fiwipien Elwaains", dus na een keer of 6 verstond ik dat. Voordat ik kon aangeven dat ik extra bagage wilde meenemen, moest ik een keer of twaalf "No thank you" zeggen tegen Gold Membership, upgrade naar Business class, al of niet gebruik van Priority Points en ga zo maar door. Uiteindelijk hebben we dus vijf keer moeten terugbellen, vanwege "sowwie wie kennot hewp joe sur, biecos of sissum doun". Kan mij het schelen dat jullie systeem het niet doet, régel het gewoon man!
Zojuist vond ik in mijn mailbox een bevestiging dat we extra hebben betaald om tot 30 kg bagage mee te nemen. Als die schoenen inmiddels droog zijn, moet dat nét genoeg zijn.....
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
