De dag voor vertrek

Laatste werkdag voor ons allebei. Pfff.... je doet jezelf wel wat aan zeg, om zomaar midden maart op vakantie te gaan. Mijn dagdoel voor vandaag was: met en gerust hart op vakantie gaan. Ach, wat zullen we zeggen? Als ze niet meer 3 weken zonder mij kunnen ga ik me pas écht zorgen maken.
Na het eten de bagage ingepakt. Arjen gaf ons nog de tip om wat kadootjes uit NL mee te nemen, daar schijnen de Filippino's gék op te zijn. Daarnaast was er nog een boodschappenlijstje van Jo & Ar. Liefst hadden we alleen de rugzakken meegenomen, maar nu dus toch nog een koffer van ruim 20 kg. erbij. Het pestpokkeding wilde weer eens niet op slot. Dan maar 2 slaapzakken erbij in mijn rugzak, qua gewicht is dat nog wel te doen.
Op de valreep hebben we nog een auto met chauffeur besteld in Manila. Collega Femke -die in januari nog op de Filippijnen was- had me sterk afgeraden om op Luzon zelf te gaan rijden. We moeten wennen aan dat idee: voelen ons tóch wat minder vrij daardoor. Maar we zorgen zo dus wel weer voor een beetje werkgelegenheid en dat is dan wel weer ok. Alvast maar een kadootje voor hem ingepakt: een heuse touch-screen pen. Uit Nederland. Die heeft 'ie vast nog niet. Of wel natuurlijk, dan krijgt 'ie een potje bellenblaas.
Niks vergeten? Dan gaan we onder de wol. He zal een lange dag worden morgen. Ruim 20 uur vliegen. Maar met Knausgard in de tas komen we de dag wel door.